Palka Dąbroś

Do tej pory banki ignorowały orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i walczyły z konsumentami do samego końca. Tym razem jest jednak inaczej. Jak już pisaliśmy ostatnio, TSUE w postanowieniu z dnia 12 stycznia 2024 r. (C-488/23) stwierdził, że dokonywana przez sąd waloryzacja świadczenia banku stanowi tak naprawdę rekompensatę, a zatem już ze względu na sam charakter takiego świadczenia jego przyznanie oznaczałoby, że prawo przedsiębiorcy wykracza poza zwykłą spłatę kapitału i zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę. Jednocześnie Trybunał wskazał, że prawo unijne stoi na przeszkodzie takiej wykładni prawa krajowego, zgodnie z którą instytucja kredytowa miałaby prawo żądać od konsumenta rekompensaty polegającej na sądowej waloryzacji świadczenia wypłaconego kapitału w przypadku istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza.

Po tym orzeczeniu niektóre banki zaczęły masowo cofać powództwa o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału i waloryzację świadczeń. W konsekwencji postępowania w tym przedmiocie są przez sądy umarzane. Banki rezygnują z powództw, gdyż obawiają sumarycznych kosztów z powodu kierowania do sądów bezzasadnych powództw.

Nawet jeżeli w danym przypadku banku nie wycofał powództwa, to co do zasady nie ma powodu do obaw. Zasądzeniu roszczenia banku stoi bowiem na drodze nie tylko orzecznictwo unijne, ale także prawo krajowe.